Verlangen naar suiker verbonden met eenzaamheid in nieuw hersenonderzoek

Verlangen naar suiker verbonden met eenzaamheid in nieuw hersenonderzoek

Eenzaamheid is niet alleen een stemmingsprobleem: een nieuwe studie suggereert dat mensen die zichzelf als sociaal geïsoleerd beschouwen, ook een intensere hunkering naar suikerhoudend voedsel kunnen hebben, zoals blijkt uit scans van hersenactiviteit.

Dit onderzoek, gepubliceerd in JAMA-netwerk geopend, bouwt voort op eerder onderzoek dat eenzaamheid in verband brengt met een slechte geestelijke gezondheid, cognitieve achteruitgang, gewichtstoename en aan obesitas gerelateerde chronische ziekten zoals diabetes type 2. Ondanks overvloedig bewijs voor deze verbanden hebben wetenschappers nog steeds geen duidelijk beeld van de onderliggende oorzaken, zegt senior studieauteur Arpana Gupta, PhD, universitair hoofddocent en directeur van het G. Oppenheimer Center for Neurobiology of Stress and Resilience aan de universiteit van Californië in Los Angeles.

“Hoewel het vaststaat dat zwaarlijvigheid verband houdt met depressie en angst, en dat eetaanvallen worden beschouwd als een coping-mechanisme tegen eenzaamheid, wilde ik de hersenbanen observeren die verband houden met deze gevoelens en gedragingen”, zegt Gupta.

Om dit te doen, ondervroegen Gupta en haar team 93 vrouwen over hun sociale connecties, gevoelens van eenzaamheid of isolatie, lichaamsgewicht en eetgedrag. Wetenschappers gebruikten vervolgens MRI-scans (Magnetic Resonance Imaging) om te zien hoe de hersenen van de deelnemers reageerden toen ze abstracte beelden zagen die geen verband hielden met voedsel of afbeeldingen van verschillende zoete en hartige voedingsmiddelen.

Uit de studie bleek dat deelnemers die een hoger niveau van sociaal isolement meldden, over het algemeen ook een grotere kans hadden op intense trek in voedsel, ongezonde diëten, ongecontroleerd eten en symptomen van angst en depressie.

MRI's onthulden ook dat deelnemers die zich het meest sociaal geïsoleerd voelden, de meeste activiteit hadden in hersengebieden waarvan men dacht dat ze een rol speelden bij het reageren op hunkeren naar suikerhoudend voedsel. De eenzaamste deelnemers hadden ook verminderde activiteit in hersengebieden die een rol spelen bij zelfbeheersing gerelateerd aan eetgedrag.

“Sociaal isolement kan een verlangen naar voedsel veroorzaken dat vergelijkbaar is met het verlangen naar sociale connecties”, zegt Dr. Gupta. “We laten bewijs zien voor het feit dat onze sociale banden van cruciaal belang zijn als het gaat om de manier waarop we ongezond voedsel eten – vooral voedsel met een hoge caloriedichtheid en snoep.”

20 voedingsmiddelen die het verlangen naar suiker kunnen helpen bestrijden

Onderzoek suggereert nieuwe manieren om het verlangen naar suiker te verminderen

De studie heeft bepaalde beperkingen, waaronder de kleine omvang en de afhankelijkheid van deelnemers om zich nauwkeurig details over hun eetgedrag, stemming en gezondheid te herinneren en te rapporteren.

Toch bieden de resultaten nieuw bewijs dat suggereert dat onze stemming onze reactie op voedsel beïnvloedt, zegt Lu Qi, MD, PhD, professor en directeur van het zwaarlijvigheidsonderzoekscentrum aan de Tulane University School of Public Health and Tropical Medicine in New Orleans. .

“Uit het onderzoek blijkt dat de hersenen vooral reageren op zoet voedsel, wat de onaangepaste eetgedragsveranderingen bij sociaal geïsoleerde mensen verklaart”, zegt dr. Qi, die niet bij het onderzoek betrokken was.

Het goede nieuws van deze bevindingen is dat mensen hun eetgedrag mogelijk kunnen beïnvloeden door veranderingen in hun sociale leven aan te brengen om gevoelens van isolatie te verminderen, zegt Qi.

Zoeken naar manieren om sociale ondersteuningssystemen op te bouwen is een goede manier om te beginnen, zegt Gupta. Dit kan betekenen dat je een hobby nastreeft, vrijwilligerswerk doet, lid wordt van een club of iets anders doet dat de interactie met andere mensen kan helpen vergroten. In de loop van de tijd kan dit ertoe bijdragen dat de manier waarop de hersenen reageren op voedselsignalen verandert, waardoor het gemakkelijker wordt om snoep te weerstaan.

“We kunnen ook holistische lichaam-geest-interventies gebruiken om deze veranderingen in de hersenen te normaliseren door middel van meditatie, dagboekschrijven en stressverminderende oefeningen”, zegt Gupta.

Het besef dat het verlangen naar suiker verband houdt met sociaal isolement kan mensen ook het gevoel geven dat ze het vermogen hebben om hun eetpatroon te veranderen, voegt Gupta toe. “Weten dat je door eenzaamheid verlangt naar calorierijk voedsel – vooral naar suikers – geeft kracht”, zegt Gupta.

Vergelijkbare berichten