Net als bij probiotica is het vakgebied prebiotica de afgelopen decennia geëvolueerd. De eerste formele definitie voor prebiotica werd ongeveer dertig jaar geleden opgesteld, toen wetenschappers ‘niet-verteerbare voedselingrediënten’ beschreven die de gastheer hielpen door ‘de groei en/of activiteit te stimuleren’ van bacteriën die al in de dikke darm aanwezig zijn.
Tegenwoordig definieert de onderzoeksgemeenschap deze als “substraten die selectief worden gebruikt door gastheermicro-organismen en die een gezondheidsvoordeel opleveren.” Met andere woorden, prebiotica zijn de basislaag en voedingsbron voor micro-organismen zoals probiotica. “In lekentermen zou je een prebioticum kunnen zien als voedsel voor nuttige microben in je lichaam”, zegt Sanders. “Het hoeft niet alleen in de darmen te zitten.”
Prebiotica kunnen het lichaam op verschillende manieren helpen. Uit een onderzoek is bijvoorbeeld gebleken dat een prebioticum, galacto-oligosacharide genaamd, het vermogen van het lichaam om ijzer te absorberen kan verbeteren.
Een andere review, waarin onderzoek naar de gezondheidseffecten van prebiotica werd beoordeeld, vond bewijs dat prebiotica een rol kunnen spelen bij het verbeteren van de symptomen of de kwaliteit van leven van bepaalde aandoeningen zoals IBD (inflammatoire darmziekte), osteoporose, diabetes en angst. Uit de review bleek ook dat prebiotica bij obese patiënten een verlaging van de cortisolspiegels kunnen ervaren, wat de slaap verbeterde, en een significante afname van de triglyceridenniveaus en de taille- en heupomvang teweegbracht.
Deze verbindingen komen van nature voor in veel voorkomende voedingsmiddelen zoals knoflook, uien, artisjokken en bananen, zegt Sanders. “Het probleem is dat het moeilijk is om een dosis te krijgen die jij als een effectieve dosis zou kunnen beschouwen door een banaan te eten.”
Als u niet genoeg consumeert, loopt u mogelijk de voordelen mis, maar te veel inname, bijvoorbeeld via supplementen, kan ook problemen opleveren. “Een te hoge dosis kan leiden tot maag-darmklachten en kan leiden tot gasvorming of een opgeblazen gevoel”, legt Sanders uit. “Je wilt er zeker van zijn dat je de juiste dosis hebt. Wat onderzoekers doorgaans zeggen is om dagelijks minstens 5 gram prebioticum in je dieet te krijgen.’
En als u de etiketten controleert, houd er dan rekening mee dat het woord 'prebiotica' zelden zal verschijnen. In plaats daarvan zul je waarschijnlijk termen tegenkomen als 'galacto-oligosacchariden', 'fructo-oligosacchariden', 'oligofructose', 'cichoreivezel' of 'inuline', wat veel voorkomende groepen prebiotica zijn.
