Het zelfmoordrisico neemt aanzienlijk toe bij een visuele beperking

De redenen waarom iemand overweegt zelfmoord te plegen zijn complex, waarbij veel factoren bijdragen aan extreme gevoelens van hopeloosheid en wanhoop.

Een groot nieuw onderzoek dat deze week werd gepubliceerd in JAMA-netwerk geopend suggereert dat ernstige visuele beperkingen een grote invloed kunnen hebben op de gemoedstoestand van een persoon en het risico op zelfmoordgedachten meer dan kunnen verdubbelen.

Een verband tussen gezichtsvermogen en geestelijke gezondheid is misschien niet meteen duidelijk, volgens Julie Cerel, PhD, een psycholoog en directeur van het Suicide Prevention and Exposure Lab aan de Universiteit van Kentucky in Lexington.

“Voor mij is het onderzoek interessant omdat het eigenlijk nooit bij me opkwam dat er een verband zou kunnen bestaan tussen slechtziendheid en het risico op zelfmoord”, zegt dr. Cerel, die niet bij het onderzoek betrokken was. “Maar ik begrijp hoe problemen met het gezichtsvermogen kan een verandering teweegbrengen in de manier waarop iemand functioneert en in zijn of haar geestelijke gezondheid. Het kan iemands gevoel vergroten dat hij een last voor anderen is en er niet bij hoort.”

Hoe kan visie uw mentale toestand beïnvloeden

Zoals uit het nieuwe onderzoek blijkt, melden mensen met aanzienlijke problemen met het gezichtsvermogen consequent een zorgwekkend niveau van verminderde kwaliteit van leven, verminderde fysieke activiteit, sociaal isolement, een gebrek aan autonomie, geldproblemen en hoge niveaus van depressie – allemaal factoren die kunnen bijdragen aan suïcidaliteit. gedachten.

In een landelijk onderzoek onder meer dan 2.000 volwassenen beschouwden bijna 9 op de 10 respondenten de gezondheid van de ogen als een cruciaal onderdeel van hun algehele welzijn, waarbij blindheid werd gerangschikt als het ernstigst denkbare gezondheidsresultaat.

Visusproblemen die verband houden met zelfmoordgedachten, gedrag en dood

In deze analyse onderzochten wetenschappers in Korea gegevens uit 31 eerdere onderzoeken naar zelfmoordneigingen en visuele beperkingen. De onderzoeken samen vertegenwoordigden een populatie van 5,6 miljoen mensen.

Visusproblemen onder de deelnemers waren onder meer blindheid, gedeeltelijke blindheid, glaucoom en ernstige problemen met zien, zelfs als ze een bril droegen.

In 17 onderzoeken waarin specifiek suïcidaal gedrag werd geëvalueerd, ontdekten onderzoekers dat mensen met zichtproblemen ongeveer tweeënhalf keer zoveel kans hadden om dergelijke neigingen te hebben vergeleken met mensen zonder zichtproblemen.

Uit 21 onderzoeken waarin zelfmoordgedachten werden beoordeeld, berekenden wetenschappers dat mensen met een visuele beperking iets meer dan het dubbele risico liepen.

Uit gegevens over zelfmoorddoden uit acht onderzoeken bleek dat het risico bijna 1,9 maal groter was voor mensen met een beperkt gezichtsvermogen.

In dit artikel werd niet geëvalueerd of het corrigeren van zichtproblemen en het ontvangen van een behandeling om beter om te gaan met zichtproblemen het zelfmoordrisico verminderde.

Tieners met zichtproblemen lopen een groter risico op zelfmoord

Bij het kijken naar leeftijdsgroepen merkten de auteurs van het onderzoek op dat er onder adolescenten een “bijzonder uitgesproken risico” bestaat op zelfmoord geassocieerd met een visuele beperking.

De American Psychological Association voegt eraan toe dat het hebben van zelfmoordgedachten al een groot probleem is onder tieners, daarbij verwijzend naar statistieken waaruit blijkt dat meer dan 20 procent van hen serieus heeft overwogen zelfmoord te plegen.

“Het krijgen van een diagnose van een visuele beperking als je 12 of 14 bent, vergeleken met 85, kan een veel diepgaandere impact op iemand hebben”, zegt Cerel. “Een stoornis als deze kan levenslange complicaties met zich meebrengen en het kan zijn dat een adolescent er niet op voorbereid is om ermee om te gaan.”

De auteurs van het onderzoek wijzen erop dat onderzoek dat specifiek naar dit probleem bij adolescenten kijkt beperkt is en dat het onderwerp uitgebreider onderzoek verdient.

“Beoefenaars die werken met visueel gehandicapte jongeren zouden moeten overwegen om zelfmoordrisicoscreening bij deze jongeren te implementeren als onderdeel van de medische zorg”, zegt Michele Berk, PhD, assistent-professor in de psychiatrie en gedragswetenschappen met een focus op kinderen en adolescenten aan de Stanford University in Californië. .

Ze voegt eraan toe dat verder onderzoek nodig is om te begrijpen hoe andere factoren zoals depressie, hopeloosheid en verstoring van dagelijkse activiteiten kunnen worden beïnvloed door een visuele beperking, om effectieve interventiestrategieën te formuleren.

“Het wordt aanbevolen dat artsen alert blijven op het verhoogde risico en bereid zijn om geschikte zelfmoordpreventiemaatregelen te implementeren wanneer dat nodig is, vooral als het om adolescenten gaat”, concluderen de auteurs.

Als u of een dierbare aanzienlijke problemen ervaart of gedachten heeft over zelfmoord en hulp nodig heeft, bel of sms dan 988 om de 988 Zelfmoord- en crisisreddingslijn, 24–7 beschikbaar. Als u onmiddellijk hulp nodig heeft, bel dan 911.