Impact op het risico op diabetes type 2
Ongepubliceerde gegevens die werden gepresenteerd op de Scientific Sessions-conferentie van de American Diabetes Association in 2024, hebben aangetoond dat BPA-consumptie direct en snel insulineresistentie veroorzaakt. Hoewel veel eerdere onderzoeken een correlatie hebben gevonden tussen BPA-niveaus, insulinegevoeligheid en diabetes type 2, was dit de eerste gerandomiseerde gecontroleerde proef om de directe effecten van de chemische stof bij mensen te bestuderen, zegt Todd Hagobian, PhD, hoogleraar kinesiologie aan de California Polytechnic State University in San Luis Obispo.
De studie, die ten tijde van de conferentie nog niet door vakgenoten was beoordeeld, evalueerde de BPA-consumptie bij 40 gezonde jongvolwassenen. Elke dag at elk van deze vrijwilligers een vanillekoekje. De helft van de koekjes was bestrooid met de maximale “veilige” hoeveelheid BPA, zoals bepaald door de United States Environmental Protection Agency (EPA). De vrijwilligers aten verder zeven dagen lang een uitgebalanceerd dieet.
Aan het begin en einde van de weeklange sessie ondergingen alle vrijwilligers een glucoseklemtest, een complexe techniek die de gouden standaard is voor het meten van insulineresistentie. Deze test meet hoeveel glucose nodig is om de bloedsuikerspiegel op een gezond niveau te houden. De deelnemers die BPA consumeerden, ervoeren “een afname van ongeveer 9 procent in perifere insulinegevoeligheid”, zegt Dr. Hagobian.
Het resultaat bevestigt mogelijk wat veel onderzoekers al lang vermoedden. Veel grotere observationele studies over de hele wereld hebben significante correlaties gevonden tussen BPA-niveaus en markers van insulineresistentie of diabetes type 2:
- Vrouwen met een hogere concentratie BPA in hun urine hebben een hogere nuchtere bloedglucose en meer insulineresistentie.
- Volwassenen met meer BPA in hun bloed hebben meer insulineresistentie, meer ontstekingen en een hogere biologische leeftijd.
- Vrouwen die meer aan BPA worden blootgesteld, melden vaker dat ze diabetes type 2 hebben.
Perifere insulineresistentie, dat vooral betrekking heeft op een verstoorde insulinesignalering in de skeletspieren, wordt ook in verband gebracht met versnelde veroudering en de ziekte van Alzheimer.
Hagobian zegt dat blootstelling aan BPA waarschijnlijk niet zo’n grote rol speelt als enkele van de belangrijkste risicofactoren voor diabetes type 2, met name obesitas, genetica, gebrek aan beweging en slechte voeding, “maar deze hoofdfactoren verklaren niet alle gevallen van diabetes type 2. Wij denken dat BPA een van die andere factoren zou kunnen zijn.”
