Wat is sekssomnia? Symptomen, oorzaken, diagnose, behandeling en preventie
Er zijn behandelingsopties beschikbaar, en deze zijn gericht op wat volgens uw zorgverlener de onderliggende oorzaak is. “De eerste stap is ervoor te zorgen dat u met uw arts praat over alle symptomen die u ervaart”, zegt Sullivan. “De arts kan helpen bij het ontwikkelen van een actieplan om triggers te begrijpen.”
Als uw arts vermoedt dat er sprake is van een onderliggende slaapstoornis, zal hij/zij waarschijnlijk een geregistreerd slaaponderzoek voorstellen, zo blijkt uit onderzoek uit 2021. Van daaruit kunnen ze vaststellen of er een medisch probleem is dat uw slaap verstoort en sekssomnia veroorzaakt. Zij kunnen uw behandelplan daar dan op richten. Volgens de Cleveland Clinic zou het diagnosticeren en behandelen van onderliggende slaapapneu met een CPAP-apparaat (Continuous Positive Airway Pressure) kunnen helpen om episoden van sekssomnia te minimaliseren of volledig te beëindigen.
Het zoeken naar een diagnose en behandeling is belangrijk omdat sekssomnia riskant kan zijn voor degenen met wie u samenleeft, omdat u geen controle heeft over uw daden. “Een arts kan patiënten aanmoedigen stappen te ondernemen om de veiligheid van de patiënt en de partner van de patiënt te garanderen terwijl ze werken aan het vinden van een oplossing”, zegt Sullivan.
Levensstijl- en gedragsveranderingen die kunnen helpen
Aangezien stress, middelenmisbruik en slaapgebrek sekssomnia kunnen veroorzaken, kan uw zorgverlener u adviseren om veranderingen in uw levensstijl aan te brengen waardoor u zich rustiger voelt en beter voorbereid bent op een goede nachtrust. “De arts kan helpen bij het opstellen van een behandelplan dat eenvoudige veranderingen in de levensstijl kan omvatten, zoals het verminderen van stress, het beperken van alcoholgebruik en het handhaven van een consistent slaapschema”, zegt Sullivan.
U kunt ook levensstijlveranderingen omarmen die gericht zijn op het beschermen van de veiligheid van u en uw partner. U kunt bijvoorbeeld besluiten om in een aparte kamer te slapen, de deuren op slot te doen, triggers te vermijden en prioriteit te geven aan een goede slaaphygiëne terwijl u een behandelingsoptie bedenkt, aldus de Cleveland Clinic.
Medicatie Opties
Uw arts kan vaststellen dat er een gezondheidsprobleem is dat uw slaap verstoort en leidt tot episoden van sekssomnia, en kan een medicijn voorschrijven om dit te behandelen. Als u bijvoorbeeld een andere parasomnie heeft, zoals slaapwandelen, waardoor uw risico op sekssomnia toeneemt, kan uw arts volgens eerder onderzoek een benzodiazepinemedicijn voorschrijven.
Naast een CPAP-apparaat voor slaapapneu kan uw arts een selectieve serotonineheropnameremmer (SSRI) aanbevelen om depressie of angst te behandelen, of medicijnen tegen brandend maagzuur of het rustelozebenensyndroom – als uw arts vermoedt dat deze aandoeningen uw sekssomnia veroorzaken, volgens de Cleveland-kliniek.
Er zijn op dit moment geen grote onderzoeken naar medicamenteuze behandeling van sekssomnia, maar er zijn kleinere casestudy’s die documenteren wat heeft gewerkt. Uit één casestudy bleek dat de SSRI-paroxetine bij één patiënt werkte om sekssomnia op te lossen. Deze patiënt ervoer verergerde sexsomnia-symptomen toen hij alcohol dronk, dus werd hij behandeld met de SSRI in plaats van met een benzodiazepine, wat vergelijkbare effecten zou kunnen hebben als alcohol.
Ten slotte kan sekssomnia die wordt veroorzaakt door epileptische aanvallen, volgens eerder onderzoek worden behandeld met de anticonvulsieve medicijnen carbamazepinen.
Alternatieve en complementaire therapieën
Counseling of therapie kan ook nuttig zijn bij het omgaan met sekssomnia, een case study gepubliceerd in 2021. Dit wordt aanbevolen voor de persoon die sekssomnia ervaart, omdat het omgaan met de episoden allerlei moeilijke emoties en situaties naar boven kan brengen.
Het kan ook nuttig zijn voor iedereen die last heeft van sekssomnia, zoals de partner van de persoon. Deze persoon kan zich zorgen maken over de veiligheid of de integriteit van zijn relatie met zijn partner in twijfel trekken, en een therapeut of hulpverlener kan mogelijk helpen die gevoelens te verwerken of de communicatie tussen de twee partners aan te moedigen, aldus de Cleveland Clinic.