De 8 beste anti-transpiranten voor vrouwen, volgens experts en praktijktesten

Ingrediënten Er zijn drie hoofdtypen ingrediënten waarop u op het etiket moet letten:

Anti-transpirant actieve ingrediënten die zweet verminderen
Deodorantingrediënten die geurveroorzakende bacteriën verminderen
Geuren die geuren maskeren

Maar je hebt ze niet alle drie nodig in een effectieve anti-transpirant. Afhankelijk van je behoeften en voorkeuren kun je wegkomen met een anti-transpirant die geen ingrediënten bevat die geuren maskeren met toegevoegde geuren.

Metaalzouten zoals aluminium zijn de meest effectieve actieve ingrediënten in anti-transpiranten, zegt Dr. Huang. “Deze werken door te voorkomen dat de zweetklieren zweet produceren”, voegt ze eraan toe.

Enkele van de meest voorkomende metaalzouten in anti-transpiranten zijn:

Aluminiumchloride
Aluminiumchloorhydraat
Aluminiumzirkoniumtetrachloorhydrexglycine
Aluminiumzirkoniumtrichloorhydrexglycine

“Dit zijn aluminiumverbindingen die werken als een plug in het zweetkanaal”, legt Dr. Ansell uit. “Dit blokkeert de zweetkanalen, waardoor de hoeveelheid uitgescheiden zweet afneemt.” Deze verbindingen zijn ook de meest voorkomende actieve ingrediënten in anti-transpiranten, voegt ze eraan toe. Hoewel aluminiumvrije formules een optie zijn, zijn ze minder effectief in het verminderen van zweet, zegt Huang.

Voor geurbestrijding zeggen dermatologen dat ze op zoek moeten gaan naar triclosan. Het is een antimicrobieel middel dat vaak in deodorants wordt gebruikt vanwege het vermogen om de groei van geurveroorzakende bacteriën te remmen. Maar er zijn enkele zorgen over de veiligheid van triclosan in sommige OTC-producten, zoals handzeep. Triclosan zou volgens de FDA kunnen bijdragen aan bacteriële resistentie en hormonale problemen, die het gebruik van het ingrediënt in sommige zepen heeft verboden.

Kracht Als je naar het etiket van een anti-transpirant kijkt, zie je een percentage naast het actieve ingrediënt. Dit verwijst naar de sterkte of concentratie van het actieve ingrediënt. De FDA heeft bovengrenzen voor hoe sterk OTC-anti-transpiranten kunnen zijn. Zoek voor maximale sterkte naar labels met de tekst ‘klinische kracht’, zegt Ansell.

“Klinische sterkte betekent dat het product een hogere concentratie aluminiumverbindingen bevat”, legt Ansell uit. “Klinische sterkte anti-transpiranten bevatten gewoonlijk tot 20 procent actieve ingrediënten, vergeleken met 10 procent in reguliere formules.”

Niet iedereen heeft een anti-transpirant met klinische sterkte nodig, merkt Foad op. Bij sommige mensen kunnen sterkere anti-transpiranten huiduitslag of huidirritatie veroorzaken, zegt ze. Dit is de reden waarom klinische kracht het beste kan worden gereserveerd voor mensen met overmatig zweten. En zelfs anti-transpiranten met klinische sterkte kunnen te zwak zijn voor mensen met ernstige hyperhidrose. Zelfzorg-anti-transpiranten zijn een goed begin, maar als u denkt dat u een behandeling op recept nodig heeft, moet u naar uw dermatoloog gaan.

Geur Deodorants bevatten bijna altijd toegevoegde geurstoffen, waardoor ze een aangename geur hebben die geurtjes helpt maskeren. Sommige anti-transpiranten zijn echter geurvrij. Als je een gevoelige huid hebt, zeggen dermatologen dat je geurvrije anti-transpiranten moet overwegen. “Geurstoffen kunnen soms irriterende of contactdermatitis veroorzaken”, legt Ansell uit. “Ongeparfumeerde anti-transpiranten irriteren de huid minder snel dan geparfumeerde anti-transpiranten.” Naast dermatitis kunnen sommige ingrediënten, zoals essentiële oliën, in deodorants bijdragen aan allergische reacties.

Voor mensen zonder allergieën of gevoeligheden zijn geparfumeerde anti-transpiranten optioneel. Er is een verscheidenheid aan geuren om uit te kiezen, hoewel frisse, bloemige en fruitige geuren het meest voorkomen in anti-transpiranten die voor vrouwen zijn ontwikkeld. Als u bang bent dat ongeparfumeerde anti-transpiranten de geuren niet zullen blokkeren, hoeft u dat niet te doen. De actieve ingrediënten in anti-transpirant – aluminiumverbindingen – remmen geurveroorzakende bacteriën, zodat ze ook de lichaamsgeur minimaliseren, legt Dr. Penzi uit.

Type Anti-transpiranten zijn er in verschillende vormen. Anti-transpirantsticks en sticks met roll-on-applicators komen het meest voor, maar je kunt ook doekjes en sprays vinden. Type is eenvoudigweg een kwestie van persoonlijke voorkeur, hoewel sommige gemakkelijker toe te passen zijn dan andere, zegt Ansell. Ik ontdekte dat stick- en roll-on anti-transpiranten het beste werken: ze bieden een grondige en gelijkmatige dekking. Aan de andere kant kan de draagbaarheid van doekjes tijdens het reizen of onderweg niet worden overtroffen.

Textuur Zelfs onder de anti-transpirantsticks bestaat er enige variatie als het gaat om hoe het op je huid aanvoelt. Dit hangt af van de formule: of deze romig, gelachtig, poederachtig enz. is. Als je regelmatig deodorantsticks gebruikt, kun je een poedervormige textuur verwachten, maar anti-transpirantsticks zijn vaak romig. Sommige zijn zelfs geclassificeerd als een lotion. Romige formules hebben de neiging meer vocht in te brengen en minder snel je oksels uit te drogen of huidirritatie te veroorzaken in vergelijking met gelformules, zegt Ansell.

Gelachtige formules hebben het voordeel dat ze onzichtbaar aanhouden. Als er één ding erger is dan putvlekken, dan zijn het deodorantvlekken, waar romige anti-transpiranten zich vaak schuldig aan maken. Gelformules zijn helder. Anti-transpirant roll-on-flessen bevatten vaak formules op waterbasis. Deze voelen nat aan als ze voor het eerst worden aangebracht, maar als ze eenmaal droog zijn, zul je het waarschijnlijk niet meer voelen.