Borstkanker, met spieren in vorm, werken de therapieën meer

Er is een vijand voor de gezondheid van de spieren. Het wordt sarcopenie genoemd. En het is gekoppeld aan het progressieve verlies van spiermassa. Voor alles kan het een probleem zijn – gezonde voeding samen met regelmatige lichamelijke activiteit stelt u in staat om ermee te vechten – maar voor degenen die een borstkanker ondervinden, is het nog meer aandacht voor spiernouter – goed. Het opslaan van spiermassa betekent in feite ook om na behandelingen betere antwoorden te hebben. Dit wordt bevestigd door een onderzoek dat is gepubliceerd in Discovery Oncology, uitgevoerd door de experts van de faculteit Medicine Ribeirão Preto van de Universiteit van San Paolo, in Brazilië.

Hoeveel de spier waard is

Het onderzoek evalueerde de gegevens van vrouwen die onlangs waren gediagnosticeerd met borstkanker. De studie bevestigde dat vrouwen met een spiermassa minder dan het begin van de monitoringperiode een slechtere prognose hadden dan die met normale spiermassa.

Niet alleen dat: een eerste figuur om na te denken is gemarkeerd. De prevalentie van een verminderde spiermassa tussen oncologische patiënten varieert sterk, van 38% tot 70%. Wat borstkanker betreft, melden studies een prevalentie van bijna 40%. In deze specifieke populatie is de vermindering van spiermassa geassocieerd met falen van behandeling, chemotherapetoxiciteit, vermindering van fysieke activiteit, tumorprogressie en kortere overleving.

In het bijzonder volgde het onderzoek meer dan 50 patiënten met diagnose van borstkanker in het oorspronkelijke stadion en therapeutische pad gericht op chemotherapie. Voordat ze aan de behandeling begonnen, werden ze allemaal onderworpen aan antropometrische beoordelingen, bio -immdenziometrietests en CT met analyse van de derde lumbale wervel. Ze zijn ook onderworpen aan fysieke functionaliteitstests, zoals de teststerkte van de handaansluiting en de loopsnelheid, evenals bloedtesten.

De keuze van de bevolking, zoals bevestigd in een noot, begint de onderzoeker Mirele SaveGnago Miaolich Greco, van de veronderstelling dat vrouwen met borstkanker vatbaar zijn voor massaverlies, een compromis van spierkwaliteit en de afname van kracht tijdens de behandeling. Deze veranderingen kunnen nadelige resultaten voorspellen, inclusief mortaliteit.

Het is belangrijk om spierweefsel te meten

In het onderzoek werden de controles uitgevoerd met de geautomatiseerde tomografie (CT) van de borst en evaluatie van de kwantiteit en kwaliteit van de spiermassa bij vrouwen met kanker voordat ze begonnen met chemotherapie of andere behandelingen. Bij afwezigheid van dit onderzoek werd ook een andere meting gedetecteerd, of de fasewaarhoek (PHA) als een alternatieve methode. Het is een maatregel geassocieerd met de integriteit van het membraan, verkregen door bio -immedsziometrie. En het is een snel en niet -invasief hulpmiddel dat de lichaamssamenstelling kan weerspiegelen.

Vijf jaar later onderzochten de onderzoekers de medische gegevens van deze patiënten om de mortaliteit tijdens de periode te controleren. De resultaten toonden aan dat vrouwen met niet -metastatische borstkanker en verminderde spiermassa een significant lagere overlevingspercentage hadden dan die met normale spiermassa. Niet alleen dat: mensen met verminderde spiermassa hadden ook lagere fase -hoeken, met een minder positieve prognose en overleving ongeacht de leeftijd of tumormase.

Hoe u de situatie kunt controleren

De studie bevestigt andere observaties, die aantonen hoe degenen met een grotere spiermassa de neiging hebben beter te reageren op zorg zoals chemotherapie en radiotherapie, evenals een lager risico op complicaties en een effectiever herstel. Dit komt omdat de spier een essentiële rol speelt in het metabolisme, waardoor de inflammatoire respons en de absorptie van geneesmiddelen worden gereguleerd.

Integendeel, zelfs voorbij de borstkanker, hebben oncologische patiënten met verminderde spiermassa een groter risico op het ontwikkelen van toxiciteit tijdens de behandeling, wat kan leiden tot een slechtere prognose en een lagere overlevingspercentage.

Wat te doen? Zelfs als u gewichtsverlies waarneemt tijdens kankerzorg, moet volgens wetenschappers bijzondere aandacht worden besteed aan lichaamssamenstelling en spiermassa. Op deze manier kunt u de metabole veranderingen in verband met de ziekte volgen en gerichte voedingsinterventies direct, vooral in de populaties waarin de aanwezigheid van groter vetweefsel veranderingen zou kunnen maskeren als deze alleen op gewicht is gebaseerd. D

Het onderzoek komt daarom een ​​waarschuwing: het is belangrijk dat het team de spiermassa van patiënten vanaf het begin van het pad bewaakt door ze naar een oefenprogramma te leiden zodra hun aandoeningen het toestaan. Volgens de expert zijn “boven alle weerstands- en krachtoefeningen nodig, die zullen helpen om een ​​beetje meer spiermassa te behouden. Het idee is niet om de toename van spiermassa te bevorderen, maar eerder het verlies ervan te minimaliseren en het lichaam van die vrouw in staat te stellen om alle behandelingen tegen kanker beter te weerstaan”.

Hoe sarcopenie tegen te gaan

Sarcopenie is een aandoening die wordt gekenmerkt door een verlies van progressieve en gegeneraliseerde spiermassa. Het verlies van spiermassa gaat gepaard met een vermindering van sterkte en fysieke prestaties. Het eerste teken kan een duidelijke vermindering van het volume van de belangrijkste spiergroepen van de armen en benen zijn.

Het beeld veroorzaakt anatomische en functionele veranderingen van de spiervezels en omvat een zekere gevoeligheid voor vermoeidheid en vermoeidheid, evenals moeite met het uitvoeren van gemeenschappelijke dagelijkse acties zoals het beklimmen van de trap, het brengen van de boodschappentassen, het nemen van een kind in zijn armen, opstaan ​​uit een funderen, een lange wandeling maken.

In deze omstandigheden kan een vicieuze cirkel worden geactiveerd. Hoe minder je beweegt, hoe meer je spieren verliest en hoe meer je spier verliest, hoe minder je beweegt. Er moet aan worden herinnerd dat er vanaf 40 jaar een progressieve afname van de spier is, zozeer zelfs dat je tot 70 jaar oud ongeveer acht procent van de spiermassa om de tien jaar verliest.

Na 70 jaar lijdt het proces echter versnelling en bereikt hij om de tien jaar 15 procent van het verlies. Endocriene ziekten, zoals schildklier, die een negatieve invloed hebben op het metabolisme van het bot, het cardiovasculaire metabolisme, zoals hartfalen, ademhalingsvermogen, zoals chronische bronchitis, osteoarticulaire bronchitis, zoals artrose en osteoporosis, en natuurlijk neurologische ziekten zoals Parkinsonon of Alzheimer, Family the Picture.

Dat gezegd hebbende dat de afname van spiermassa en kracht een proces is met betrekking tot de fysiologische veroudering van spiercellen, herinneren we ons dat er bepaalde situaties zijn die op elke leeftijd dit proces kunnen versnellen; De belangrijkste factor is fysieke inactiviteit. Zelfs een slecht dieet van eiwitten en onevenwichtig, met een overmatige bijdrage van koolhydraten en vetten, kan een belangrijke factor zijn bij het versnellen van het spierverlies.