Vroege MS-symptomen kunnen langdurige invaliditeit voorspellen

“We weten dat vroege symptomen van multiple sclerose de resultaten op de langere termijn kunnen beïnvloeden, omdat ze een teken kunnen zijn van de gebieden die zijn aangetast”, zegt Ruth Dobson, PhD, klinisch hoogleraar neurologie aan de Queen Mary University of London die niet betrokken was bij de nieuwe studie.

“Over het algemeen geldt: hoe meer gebieden er zijn aangetast, hoe meer symptomen en dus hoe meer beperkingen iemand op de lange termijn kan hebben”, zegt Dr. Dobson.

Hoewel de onderzoekers ontdekten dat verschillende symptomen rond het moment van de diagnose geassocieerd leken te zijn met meer beperkingen tegen de tijd dat mensen de veertig bereikten, waren er twee symptomen in het bijzonder die het sterkst verband hielden met beperkingen: acuut wazig zien (wanneer dingen plotseling onscherp worden) rond het moment van de diagnose werd in verband gebracht met een 20 procent hoger risico op beperkingen, en urine- of ontlastingsincontinentie werd in verband gebracht met een 24,5 procent groter risico op beperkingen, volgens bevindingen gepubliceerd door Hersengeneeskunde op 24 september.

Vroege MS-symptomen kunnen overeenkomen met langdurige invaliditeit

Multiple sclerose is een ziekte van het centrale zenuwstelsel die medische problemen in het hele lichaam kan veroorzaken naarmate het vordert. Men denkt dat het een auto-immuunziekte is, waarbij het immuunsysteem normaal weefsel aanvalt. Het treedt op wanneer het immuunsysteem myeline aanvalt, weefsels die zenuwvezels zouden moeten beschermen, waardoor het elektrische systeem dat de hersenen gebruiken om bewegingen in het hele lichaam te controleren, wordt verstoord.

Voor de studie bestudeerden onderzoekers gegevens van 195 patiënten met multiple sclerose die gemiddeld 40 jaar oud waren en ongeveer acht jaar eerder de diagnose van deze aandoening hadden gekregen. Wetenschappers beoordeelden de symptomen van patiënten rond de tijd van hun diagnose, evenals hun huidige niveau van functionaliteit of beperking.

De meeste deelnemers aan het onderzoek hadden wat bekend staat als relapsing-remitting MS, waarbij symptomen kunnen oplaaien en dan weer verbeteren. Ongeveer 10 procent van hen had primair-progressieve MS, waarbij symptomen in de loop van de tijd gestaag erger worden.

Deelnemers hadden een breed scala aan symptomen toen ze voor het eerst werden gediagnosticeerd, zo bleek uit het onderzoek. Het meest voorkomende symptoom was gevoelloosheid en tintelingen in de handen en voeten, wat ongeveer 67 procent van de deelnemers ervoer, gevolgd door gedeeltelijk verlies van spiercontrole, gerapporteerd door ongeveer 63 procent van de deelnemers. Meer dan de helft van hen ervoer ook verminderde gevoeligheid voor aanraking en verminderde spiercoördinatie.

Ongeveer 40 procent van de deelnemers meldde acuut wazig zicht op het moment van hun MS-diagnose. En ongeveer 36 procent van de deelnemers ervoer wat bekend staat als autonoom syndroom, wat meerdere lichaamssystemen kan beïnvloeden en door de studie werd gedefinieerd als urine- of fecale incontinentie als gevolg van een verlies van sluitspiercontrole.

“Sfincterische symptomen kunnen gecorreleerd zijn met spinale manifestaties van de ziekte”, zegt de hoofdauteur van de studie, João Pedro Fernandes Gonçalves, een geneeskundestudent aan de faculteit geneeskunde van de Federale Universiteit van Bahia in Brazilië.

Wanneer MS het ruggenmergsysteem aantast, kan dit symptomen veroorzaken zoals sensorische tekorten, loopstoornissen en spierzwakte, zegt Gonçalves. “Sfincterische symptomen kunnen dus duiden op een uitgebreidere betrokkenheid van het centrale zenuwstelsel, wat leidt tot grotere invaliditeit”, voegt Gonçalves toe.

Snelle behandeling kan het risico op langdurige invaliditeit verminderen

Naast de kleine omvang is er nog een beperking van de nieuwe studie: onderzoekers vertrouwden erop dat deelnemers zich de symptomen die ze jaren eerder ervoeren toen ze voor het eerst de diagnose kregen, nauwkeurig herinnerden en rapporteerden. Patiënten rapporteren mogelijk niet nauwkeurig de frequentie of ernst van de symptomen, of geven informatie die overeenkomt met wat hun artsen observeerden toen ze voor het eerst de diagnose kregen, aldus de studie.

Toch kunnen de bevindingen clinici een extra manier bieden om het risico op invaliditeit bij patiënten met MS die onlangs de diagnose hebben gekregen, in te schatten en behandelingsstrategieën te overwegen die het toekomstige risico op invaliditeit minimaliseren, aldus Gonçalves.

Er zijn ook een aantal zaken waar alle MS-patiënten rekening mee moeten houden wanneer ze voor het eerst de diagnose krijgen om hun risico’s te minimaliseren, zegt Dobson.

“Dingen waarvan is aangetoond dat ze het risico op langdurige invaliditeit verminderen, zijn onder andere snelle behandeling en het wisselen van behandeling als behandelingen niet werken”, zegt Dobson. “Stoppen met roken is ook een belangrijke manier waarop mensen het risico op langdurige fysieke invaliditeit kunnen verminderen.”