Hoe om te gaan met het verdriet rond het jubileum van 9/11

Op 11 september 2024 zal het 23 jaar geleden zijn dat de terreuraanslagen plaatsvonden, waardoor delen van de Verenigde Staten verteerd werden door rook, vuur, puin en een zee van verdriet. Het collectieve verlies aan mensenlevens nadat vier gekaapte commerciële vliegtuigen neerstortten in het World Trade Center-complex in New York City, het Pentagon in Arlington County, Virginia en een veld in Shanksville, Pennsylvania, blijft meer dan twintig jaar later zijn tol eisen.

Bijna 3.000 Amerikanen stierven op die tragische dag. En nog veel meer mensen leven met fysieke en psychologische littekens die variëren van ernstig tot levensbedreigend – ziekten zoals kanker na blootstelling aan giftig stof en puin van de ingestorte torens in New York City, posttraumatische stressstoornis, depressie en het verlies van dierbaren. volgens het World Trade Center Health Registry van New York City.

Voor velen die de aanslagen van 11 september overleefden of iemand verloren, roept de herdenking opnieuw herinneringen op aan wat ze die dag hebben meegemaakt, zegt rouwpsycholoog Heidi Horsley, PsyD, adjunct-assistent-professor sociaal werk aan de Columbia University in New York City, en de uitvoerend directeur en medeoprichter van Open to Hope, een organisatie voor rouwherstel.

Dr. Horsley heeft weduwen en kinderen van brandweerlieden begeleid die zijn omgekomen bij de aanslagen in New York City.

“Jubilea kunnen mensen terugbrengen naar die eerdere stadia van verdriet, wat voor hen verblindend kan zijn”, legt Horsley uit.

Als je een heropleving van verdriet voelt nu de verjaardag van 11 september nadert, ben je niet de enige, zegt Horsley. “Het is heel normaal en ik denk dat het voor mensen een opluchting is als ze ontdekken dat het heel gewoon is.”

Dit is de reden waarom ze zegt dat verjaardagen als 11 september het verdriet opnieuw kunnen aanwakkeren, hoe je hiermee om kunt gaan en wanneer je professionele hulp moet zoeken.

Doctor’s Ask: Waarom kunnen verjaardagen van traumatische gebeurtenissen zoals 9/11 het verdriet vergroten?

Heidi Horsley: Het is volkomen normaal om verhoogde rouwreacties te hebben op jubileumdata, omdat jubilea zoals 9/11 mensen vaak opnieuw traumatiseren. Op elke verjaardag hebben veel mensen dezelfde fysieke en emotionele reacties als op 11 september zelf of in de weken, maanden en jaren na de tragedie.

EH: Op welke manieren kan dat verdriet bij mensen tot uiting komen?

HH: Mensen kunnen een scala aan emoties ervaren, waarbij sommige mensen meer beïnvloed worden dan anderen. Ze kunnen verdriet, angst en woede voelen op het niveau dat ze op de dag van de aanvallen ervoeren. Soms zijn deze emoties intenser; soms zijn ze minder intens. Huilen, angst of nachtmerries kunnen ook verband houden met het opnieuw opduiken van verdriet.

En anderen kunnen lichamelijke reacties opmerken, zoals buikpijn, hoofdpijn en rugpijn, evenals symptomen van hyperarousal (de vecht-of-vluchtreactie van het lichaam die in een versnelling komt). Dit kan worden veroorzaakt door regelmatige, alledaagse geluiden zoals auto’s die een averechts effect hebben, sirenes, ambulances en auto-alarmen, die kunnen doen denken aan de geluiden van die dag.

En sommige mensen reageren door vermijding. Sommige mensen zullen vermijden om naar Lower Manhattan te gaan, waar de aanslagen op het World Trade Center plaatsvonden, of naar New York City (of de andere locaties die verband hielden met de aanslagen). Ze willen misschien niet naar de herdenkingsplaatsen van 9/11 gaan. Mogelijk willen ze berichtgeving vermijden vanwege traumatische herinneringen aan de gebeurtenissen, zoals beeldmateriaal. Die traumatische herinneringen brengen opnieuw herinneringen en opdringerige gedachten over de aanslagen van 11 september naar boven, vooral voor iemand die de gebeurtenissen persoonlijk heeft meegemaakt of een dierbare heeft verloren.

Wat u moet weten over migraine en PTSS

EH: Waarom kan verdriet vele jaren later op nieuwe manieren verschijnen?

HH: Het is niet ongebruikelijk dat mensen hun verdriet uitstellen of het niet op een dieper niveau verwerken wanneer ze het voor het eerst ervaren, omdat ze er niet totaal door overweldigd willen worden. Dit kan voor sommige mensen vroeger de manier zijn geweest om ermee om te gaan, maar als het verdriet maanden of jaren later terugkomt, kunnen ze het plotseling op een groter niveau voelen. Dit kan veroorzaakt worden door jubilea of zelfs door opnieuw een verlies te ervaren, wat hen kan herinneren aan het verlies dat ze op 11 september leden.

EH: Je werkt rechtstreeks samen met families van brandweerlieden die op 9/11 zijn omgekomen. Wat zijn enkele gevoelens die mensen hebben ten aanzien van het komende jubileum?

HH: Het gemeenschappelijke thema dat ik zie onder de nabestaanden van brandweerlieden die op 11 september zijn omgekomen, is dat de dagen voorafgaand aan de herdenking erg moeilijk zijn geweest.

Eén factor die het zo moeilijk voor hen maakt, is dat 11 september een zeer publieke gebeurtenis was, wat betekent dat er via de media veel herinneringen zijn aan wat er is gebeurd. Maar tegelijkertijd was dit een zeer persoonlijk verlies voor deze families. Dat bemoeilijkt hun rouwervaring.

De nabestaanden hebben vaak het gevoel alsof ze onder een microscoop liggen. Naarmate de jubileumdatum nadert, neemt hun stress toe, en het is een opluchting voor hen als ze voorbij dit zeer openbare evenement komen.

Dat gezegd hebbende, deze families zijn ook zeer veerkrachtig en zijn doorgegaan met het creëren van betekenis uit hun verlies. De gemeenschap van overlevenden en nabestaanden van 11 september is zeer hecht en hecht, en zij hebben elkaar door de jaren heen gesteund in hun verdriet.

Hoewel hun leven diepgaand is veranderd, blijven ze op veel manieren de nagedachtenis van hun dierbaren eren, onder meer door anderen te helpen bij het verwerken van massale tragedies, te werken als rouwtherapeuten en brandweerlieden te worden om hun vaders, echtgenoten en broers te eren die het niet hebben overleefd. de aanslagen van 9/11. Ze kiezen ervoor om de verjaardag van 11 september te beschouwen als een dag van hoop, genezing en herinnering.

Wat is veerkracht? Uw gids voor het omgaan met de uitdagingen, tegenslagen en crises in het leven

EH: Welk advies heb je voor mensen over hoe ze met al dit verdriet kunnen omgaan?

HH: Onthoud allereerst dat wat je voelt normaal is, en dat je het niet verdient om beoordeeld of bekritiseerd te worden, of dat mensen zeggen: “Oh, ben je er nog niet overheen?” Mensen die een dierbare verliezen, ‘komen’ niet over het verlies heen. Ze leren ermee leven, en dat is iets dat de mensen om hen heen moeten begrijpen.

Om u te helpen ermee om te gaan, raad ik u aan adaptieve vaardigheden te gebruiken die in het verleden het beste voor u hebben gewerkt. Enkele manieren om dit te doen zijn:

Isoleer jezelf niet. Praat in plaats daarvan met ondersteunende vrienden en familie, en praat indien nodig met een therapeut. Vertel hen over uw gedachten en gevoelens rond het jubileum en wat het voor u naar boven brengt. Vermijd het verdoven van uw gevoelens met drugs en alcohol, aangezien dit onaangepaste coping-mechanismen zijn.
Beperk uw blootstelling aan het nieuws. Er zullen beelden verschijnen van de torens die vallen, mensen die rennen, rook en vuur – alle dingen die op 11 september zijn gebeurd – die keer op keer worden afgespeeld op de verjaardag, wat voor mensen erg verontrustend kan zijn. Zorg ervoor dat u ook sociale media beperkt, want veel berichten over 11 september, inclusief afbeeldingen die u niet wilt zien of niet wilt zien, zullen waarschijnlijk in uw nieuwsfeed verschijnen.
Oefening. Wandelen of welke fysieke activiteit dan ook waarbij endorfine vrijkomt, is een andere belangrijke adaptieve coping-vaardigheid. Een positieve activiteit om te overwegen op de verjaardag van 11 september is een herdenkingsloop of een soort training ter ere en nagedachtenis van degenen die zijn omgekomen op de dag van de aanslagen.
Focus op herinnering. Herinner jezelf eraan dat 9/11 om herdenking gaat. Het is een dag om te herdenken, ons respect te betuigen, hulde te brengen aan degenen die zijn omgekomen en onszelf eraan te herinneren hoe ver we zijn gekomen sinds de aanslagen in 2001. Het trauma zal zich niet opnieuw voordoen. Zie het als een dag van hoop om vooruit te komen.

EH: Wat zijn enkele dingen die mensen kunnen doen of zeggen om dierbaren te helpen die 9/11-gerelateerd verdriet ervaren?

HH: Ten eerste is het belangrijk om te onthouden dat niets zeggen op de verjaardag van het verlies van een dierbare niet helpt en vaak kwetsend en isolerend is. Voor mensen die op 11 september iemand hebben verloren, is het erg nuttig om op die jubileumdata contact met hen op te nemen en contact met hen op te nemen. Laat ze weten dat je aan ze denkt op de verjaardag van 11 september, en bied aan om met ze te praten, met ze te lunchen of ze die dag op de een of andere manier te steunen.

Bevestig en erken dat ze iemand verloren hebben. Ga zitten en luister naar verhalen over de persoon die ze verloren hebben en de manier waarop die persoon leefde. De manier waarop ze stierven is een momentopname; hoe ze leefden is echt waar we het over willen hebben als we hen herdenken op de verjaardag van 9/11.

Steun uw dierbare zonder te oordelen over hun verdriet, en probeer hun verdriet niet te ‘repareren’, want u kunt de persoon die zij hebben verloren niet terugbrengen. Maar jij kan wees erbij om met hen mee te gaan op hun rouwreis en om te horen wat ze te zeggen hebben.

Studie: Een goede luisteraar in je leven hebben is gekoppeld aan een betere hersengezondheid

EH: Wanneer moet je hulp zoeken bij verdriet?

HH: Bedenk dat er niets mis is met het inschakelen van professionele hulp bij rouw. Het is normaal om je zo te voelen na een traumatisch verlies, zelfs meer dan twintig jaar later. Na verloop van tijd missen we nog steeds mensen die we hebben verloren en zijn we verdrietig dat ze er niet meer zijn, maar er kan weer vreugde en hoop in je leven zijn – en professionele hulp zoeken kan je helpen dat punt te bereiken.

Ik raad aan om contact op te nemen met een professional in de geestelijke gezondheidszorg voor hulp als u: