Covid, Stratus-variant, wat we weten en hoe het zich presenteert: nieuwe hoop op de behandeling van langdurig
Er zijn geen specifieke alarmredenen. We beginnen met deze geruststellende notitie, die afkomstig is van de Wereldgezondheidsorganisatie, wanneer we het hebben over de laatste variant in volgorde van tijd voor het SARS-COV-2-virus, manager van Covid. Het werd Stratus Journalistic Jargon genoemd en komt onmiddellijk na Nimbus aan, als gevolg van de remissie van twee specifieke virale lijnen, namelijk LF.7 en LP8.1.2.
Hoe het zich manifesteert en hoeveel zorgen
Men moet zeggen dat Stratus, gedefinieerd in wetenschappelijke termen van XFG, geen specifieke zorgen wekt. De symptomen lijken zich vooral te beperken tot het hoge ademhalingssysteem, zozeer zelfs dat Raucendine een potentieel teken van de infectie lijkt te zijn geworden, samen met de meest klassieke keelpijn met hoest.
Momenteel zijn er in elk geval geen verschillen in vergelijking met de varianten die elkaar de afgelopen maanden hebben gevolgd door zwaartekracht en vooral op mogelijke respons op vaccinaties. Op dit moment wordt de WHO bepaalt dat de goedgekeurde in feite effectief wordt beschouwd.
In elk geval wordt Stratus beschouwd als een variant “onder monitoring” om verder te bewijs van de aandacht die de wetenschap blijft lenen aan het SARS-COV-2-virus en zijn mutaties. Op het genetische front presenteert XFG variaties in vergelijking met Jn.1 en Nimbus, met verschillende kenmerken voor het spike -eiwit.
Er wordt vermoed dat deze mutaties de “ontsnapping” van het virus kunnen helpen uit de antilichamen die het lichaam beschikbaar heeft om zichzelf te verdedigen. Daarom kan worden gevreesd dat het antwoord lager kan zijn, maar het is slechts een voorlopige observatie en in elk geval maakt de WHO bekend dat het profiel van de spanning niet bijzonder problematisch lijkt.
Hoop op langdurig
In de tussentijd blijven studies begrijpen hoe mensen op afstand symptomen kunnen hebben van langdurig en hoe ze met deze situatie moeten omgaan. In de praktijk werd dankzij onderzoek een viraal eiwit van het SARS-COV-2-virus in de handeling gevangen terwijl ze gezonde cellen duiden, waardoor het immuunsysteem werd geïnduceerd om ze te vernietigen alsof ze zijn geïnfecteerd.
Maar in het licht van dit effect is gezien dat een veelgebruikt medicijn, enoxaparine, dit mechanisme zou kunnen beïnvloeden. Dat maakt hoop in een betere controle over de afstandsituatie bij degenen die langbekende symptomen presenteren.
De studie werd uitgevoerd door experts van de Joodse Universiteit van Jeruzalem en werd gepubliceerd op celrapporten. In de praktijk onthult onderzoek een ander mechanisme waarmee het SARS-COV-2-virus het immuunsysteem kan desoriënteren, waardoor de aanval van gezonde cellen kan worden veroorzaakt, simpelweg omdat ze zijn gekenmerkt door een viraal eiwit. In de praktijk wordt daarom een reactie gecreëerd die het cellulaire erfgoed van hetzelfde lichaam onherkenbaar maakt, waardoor een verkeerde reactie wordt veroorzaakt. Maar de onderzoekers hebben ook ontdekt dat het medicatie -enoxaparine, een antistollingsmiddel dat vaak wordt gebruikt, kan voorkomen dat het virale eiwit zich hecht aan gezonde cellen.
