Eerste medicijn tegen slaapapneu, Zepbound (Tirzepatide), krijgt goedkeuring van de FDA

De Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA) heeft Zepbound (tirzepatide) goedgekeurd als het eerste receptgeneesmiddel voor de behandeling van matige tot ernstige obstructieve slaapapneu bij volwassenen met obesitas, wat een nieuwe optie biedt voor mensen die zowel ademhalingsproblemen tijdens de slaap als overmatige slaap beheersen. gewicht.

“Dit is de eerste medicamenteuze behandeling voor obstructieve slaapapneu, en dat is dus opwindend, en het biedt een goede gelegenheid om de zorg voor veel mensen met obstructieve slaapapneu en obesitas te helpen”, zegt Atul Malhotra, MD, hoogleraar geneeskunde en slaap. geneeskundespecialist bij UC San Diego Health. Dr. Malhotra was de hoofdauteur van de klinische onderzoeken die werden gebruikt voor de goedkeuring van Zepbound.

De American Academy of Sleep Medicine (AASM) heeft een verklaring afgegeven dat de goedkeuring “een positieve ontwikkeling is voor patiënten en artsen, die nu een andere behandelingsoptie hebben voor deze slaapstoornis.”

Hoe werkt Zepbound?

De GLP-1-receptoragonist Zepbound bestrijdt zwaarlijvigheid door twee metabolische hormonen in het lichaam na te bootsen die de insulinesecretie en -gevoeligheid stimuleren nadat iemand heeft gegeten. Het medicijn reguleert de bloedsuikerspiegel van het lichaam, vertraagt de spijsvertering en vermindert de eetlust, waardoor iemand zich voller voelt, minder eet en gewicht verliest.

Eerdere studies hebben aangetoond dat het obesitasmedicijn (op de markt gebracht als Mounjaro voor diabetes type 2) ook leidt tot significante verbeteringen in cholesterol, bloedsuikerspiegel en bloeddruk.

Hoewel het niet volledig bekend is hoe Zepbound obstructieve slaapapneu (OSA) verbetert, houdt het waarschijnlijk verband met gewichtsverlies, omdat obesitas een factor is die het risico op OSA verhoogt, zegt Nathan Walker, MD, universitair docent slaapgeneeskunde en geheugen- en cognitieve stoornissen en programmadirecteur van de Sleep Medicine Fellowship aan de Universiteit van North Carolina in Chapel Hill.

“Dat gaat via veel mechanismen. Ten eerste veroorzaakt obesitas directe compressie van de bovenste luchtwegen met gewicht rond de nek”, zegt hij.

Een andere factor is dat abdominale obesitas de functionele capaciteit van de longen vermindert, waardoor de longinflatie afneemt. “Dat vermindert de tractie op de bovenste luchtwegen, waardoor de kans groter is dat de bovenste luchtwegen instorten tijdens de slaap”, zegt dr. Walker.

Er zijn echter andere mechanismen die geen verband houden met obesitas die OSA veroorzaken, voegt hij eraan toe. Veel gevallen van slaapapneu houden verband met andere factoren, zoals de structuur van de kaak en de bovenste luchtwegen.

Zepbound effectief bij het verminderen van de ernst van OSA

De goedkeuring van Zepbound voor de behandeling van obstructieve slaapapneu is gebaseerd op de resultaten van twee grote onderzoeken uit de klinische onderzoeken SURMOUNT-OSA, waaraan in totaal 469 volwassenen met matige tot ernstige OSA en obesitas deelnamen. Deelnemers werden willekeurig toegewezen om Zepbound (in doses van 10 of 15 milligram) of een placebo eenmaal per week gedurende 52 weken te krijgen.

In het eerste onderzoek ontving geen van de deelnemers continue positieve luchtwegdruktherapie (CPAP) (de standaardbehandeling voor OSA), en in het tweede onderzoek werden alleen mensen geïncludeerd die CPAP-therapie gebruikten.

In beide onderzoeken ondervonden mensen die een dosis Zepbound gebruikten een significante vermindering van het aantal apneus en hypopneus per uur, gemeten aan de hand van de apneu-hypopneu-index (AHI).

Apneus zijn perioden waarin een persoon stopt met ademen en hypopneus zijn gevallen waarin de luchtstroom wordt geblokkeerd, wat een oppervlakkige ademhaling veroorzaakt.

Andere belangrijke bevindingen waren onder meer:

Vijftig procent van de mensen die Zepbound met CPAP-therapie gebruikten en 42 procent van degenen die Zepbound zonder CPAP gebruikten, vertoonden volledige remissie of een vermindering tot milde OSA, vergeleken met respectievelijk slechts 14 procent en 16 procent in de placebogroepen.
Deelnemers aan de Zepbound-groepen bereikten een significante afname van het lichaamsgewicht, met een gemiddeld gewichtsverlies van 45 pond (18 procent), vergeleken met 4 pond (2 procent) voor degenen die een placebo kregen.

Omdat mensen die geen obesitas hadden, niet in de proef waren opgenomen, is het onduidelijk of Zepbound zou helpen bij slaapapneu bij mensen die geen obesitas hebben.

“Deze vraag is niet getest in klinische onderzoeken. Het zou niet worden aanbevolen om GLP-1’s te gebruiken buiten de door de FDA goedgekeurde indicaties”, zegt Ali El Solh, MD, MPH, hoogleraar geneeskunde aan de State University van New York in Buffalo, en supervisor van de slaapkliniek aan de VA West-New York gezondheidszorgsysteem.

Dr. El Solh was de hoofdauteur van een recent onderzoek naar het gebruik van GLP-1’s bij obesitasgerelateerde obstructieve slaapapneu.

Wat betekent de goedkeuring voor CPAP-therapie?

In de onderzoeken naar tirzepatide en obstructieve slaapapneu hadden patiënten gemiddeld een vermindering van ongeveer 50 procent in de ernst van hun OSA, zegt Walker.

“Gemiddeld zou dit de ernst van hun OSA aanzienlijk verminderen, maar niet noodzakelijkerwijs elimineren. Patiënten mogen hun CPAP-apparaten dus nog niet weggooien”, zegt hij.

Malhotra is het ermee eens dat CPAP nog steeds de eerstelijnsbehandeling is. “Maar het is altijd zo geweest dat we zowel slaapapneu als obesitas willen behandelen”, zegt hij.

Dieet en lichaamsbeweging worden nog steeds aanbevolen, maar Zepbound en andere GLP-1-medicijnen zijn effectiever in het helpen van mensen om af te vallen, zegt Malhotra.

“Ik denk dat het belangrijk is dat mensen begrijpen dat deze goedkeuring niet het einde van CPAP betekent”, voegt hij eraan toe.

Veiligheid en bijwerkingen van Zepbound

Diarree, misselijkheid, braken en obstipatie waren de meest voorkomende bijwerkingen die mensen ondervonden bij het gebruik van Zepbound en waren over het algemeen mild tot matig.

Bijwerkingen van Zepbound in klinische onderzoeken naar obesitas en diabetes type 2 omvatten ook vermoeidheid, allergische reacties (meestal koorts en huiduitslag), oprispingen, haaruitval en gastro-oesofageale refluxziekte.

Zepbound veroorzaakt C-celtumoren in de schildklier bij ratten, maar het is niet bekend of Zepbound dit soort kanker bij mensen veroorzaakt. Zepbound mag niet worden gebruikt bij patiënten met een persoonlijke of familiale voorgeschiedenis van medullaire schildklierkanker of bij patiënten met multipel endocriene neoplasiesyndroom type 2, een zeldzame erfelijke aandoening die tumoren in de endocriene klieren en organen veroorzaakt.

“Deze medicijnen worden als relatief nieuwe middelen beschouwd en daarom moet de veiligheid van deze medicijnen op de lange termijn nog worden vastgesteld”, zegt El Solh.

Kosten- en verzekeringsdekking kunnen voor veel mensen een barrière blijven

Hoewel Zepbound en andere medicijnen tegen GLP-1-receptoragonisten “game changers” zijn vanwege hun voordelen voor obesitas, slaapapneu en cardiovasculaire risicofactoren, blijven deze medicijnen vaak buiten het bereik van mensen die ze het meest nodig hebben vanwege hun kosten, zegt El Solh.

De verzekeringsdekking voor Zepbound voor OSA is nog niet bekend. Hoeveel iemand kan verwachten te betalen, hangt af van het type verzekering dat hij heeft.

De catalogusprijs bedraagt $ 1.059,87 per voorraad van 28 dagen voor zelfinjecterende pennen. Zepbound wordt alleen verkocht in injectieflacons van 2,5 en 5 milligram, voor respectievelijk $ 399 en $ 549 per maand, via het LillyDirect-programma van de fabrikant.