Altijd moe? Misschien schatten de hersenen de inspanningen verkeerd in: yoga en pilates kunnen dus helpen

Yoga. Of misschien Pilates. Maar niet alleen om fit te blijven. Deze activiteiten, die helpen het bewustzijn van het lichaam en de fysieke inspanningen die men levert te herstellen, kunnen fundamentele hulpmiddelen worden voor het bestrijden van de vermoeidheid die ervoor zorgt dat men zich in de vroege ochtend al uitgeput voelt.

Wat ons doet veronderstellen (we zijn nog maar op dit punt) dat deze originele behandelingen voor vermoeidheid die nooit verdwijnen, niet verbeteren met rust en misschien geaccentueerd worden als we de herfst ingaan, wanneer veranderingen in temperatuur, uren licht en dagelijkse routine het gevoel van vermoeidheid bij velen vergroten, is onderzoek uitgevoerd door experts van de Universiteit van Verona als onderdeel van het MNESYS-programma voor neurowetenschappen, het grootste ooit uitgevoerd in Italië en Europa met ongeveer 800 wetenschappers aan het werk in meer dan 90 landen. centra door het hele land.

Een hersenkortsluiting

Onoverwinnelijke vermoeidheid kan te maken hebben met een ‘kortsluiting’ in de hersenen, die minder goed in staat zijn dan ze zouden moeten zijn om op realistische wijze te evalueren hoeveel inspanning er nodig is om een ​​actie uit te voeren.

Mirta Fiorio en Angela Marotta, van de afdeling Neurowetenschappen, Biogeneeskunde en Beweging aan de Universiteit van Verona, hebben dit aangetoond bij mensen met neurologische pathologieën waarbij vermoeidheid heel vaak voorkomt, zoals de ziekte van Parkinson, en bij gezonde mensen die zich in het dagelijks leven vermoeider voelen dan normaal.

“Vermoeidheid is nuttig, het dient om ons te beschermen tegen overmatige stress die schadelijk zou kunnen zijn voor het fysieke en mentale welzijn”, legt Mirta Fiorio, hoogleraar neuropsychologie aan de Universiteit van Verona, uit. Het kan echter een probleem worden als het zo doordringend is dat het zelfs met rust niet kan worden opgelost of als het een persoonlijkheidskenmerk is, een neiging om zich moe te voelen zelfs voordat we actie ondernemen. Onze gegevens laten zien dat er een nauw verband bestaat tussen vermoeidheid en een ‘defect’. in het proces dat sensorische en motorische informatie integreert die de hersenen bereikt en dat fundamenteel is voor de vrijwillige controle van acties. Als we een gebaar willen uitvoeren, ‘voorspelt’ het brein op basis van ervaring de sensaties die het zal voelen als het ermee geconfronteerd wordt, en regelt het de waargenomen intensiteit”.

Bestudeer mensen met Parkinson en anderen

“Bij het bestuderen van 77 mensen met Parkinson of functionele neurologische aandoeningen waarbij vermoeidheid een veel voorkomend en invaliderend symptoom is, werd met behulp van een doelsterktetest (dat wil zeggen de druk die door een robotarm op een vinger wordt uitgeoefend) vastgesteld dat bij patiënten met pathologische vermoeidheid, en niet bij degenen zonder, de motorische sensaties intenser worden waargenomen dan zou moeten. De hersenen worden dus minder nauwkeurig en kennen een inspanningsniveau toe dat groter is dan de acties en beschouwen ze daarom meer als nodig. vermoeiender dan ze in werkelijkheid zijn.

“Pathologische vermoeidheid lijkt voort te komen uit de herhaling van deze onjuiste voorspellingen die verband houden met beweging – grijpt Angela Marotta in, onderzoeker bij de afdeling Neurowetenschappen, Biogeneeskunde en Beweging aan de Universiteit van Verona”.

Mnesys-onderzoekers bestudeerden vervolgens hetzelfde fenomeen bij de algemene bevolking, waarbij ze vijftig mensen analyseerden bij wie vermoeidheid geen symptoom van ziekte is, maar een constante metgezel gedurende de dag. “Uit de eerste observaties blijkt dat zelfs bij degenen die een duidelijkere neiging hebben om zich in het dagelijks leven vermoeid te voelen, de hersenen minder goed in staat zijn om de intensiteit van de sensaties die voortkomen uit iemands bewegingen te verminderen – vervolgt Fiorio.

Hierdoor lijken handelingen vermoeiender dan ze zouden moeten zijn, waardoor de vermoeidheid wordt versterkt, en het leidt ook tot de perceptie dat men minder controle heeft over de eigen handelingen. Dit verklaart waarom vermoeidheid vaak gepaard gaat met het gevoel dat we de taken die we onszelf hebben opgelegd niet volledig kunnen voltooien, alsof iets ons ervan weerhoudt de volledige controle over onze acties te hebben. Op basis van deze eerste resultaten zouden we daarom nieuwe interventie-, preventie- en behandelingsstrategieën kunnen veronderstellen om de kwaliteit van leven te verbeteren van degenen die met pathologische vermoeidheid leven en ook van degenen die een aanleg hebben om zich verstoken van energie te voelen.

In deze zin zou een manier om in toekomstige studies te verkennen bijvoorbeeld het exploiteren van soorten fysieke activiteit kunnen zijn, zoals yoga en pilates, die helpen het bewustzijn van het lichaam te versterken. “Ze zouden een nuttige training voor onze hersenen kunnen zijn om de sensaties die verband houden met beweging correct te voorspellen, waardoor het gevoel van vermoeidheid wordt voorkomen – concludeert de expert.”

Algemene tegenmaatregelen

Dat gezegd hebbende, als u zich altijd moe voelt, moet u uw arts om aanwijzingen vragen. Het advies is om in deze periode op uw slaap te letten. Wanneer het onvoldoende is (in kwaliteit of kwantiteit) leidt het gebrek aan rust uiteraard tot vermoeidheid, zowel als gevolg van de verandering van een normaal lichaamsritme, dat de normale hormonale regulatie van de hersenen beïnvloedt (bijvoorbeeld de uitscheiding van melatonine), als als gevolg van het ontbreken van de noodzakelijke spierontspanning.

Om de spieren te laten rusten, moeten ze ontspannen, wat gebeurt in een bepaalde slaapfase die REM wordt genoemd. Als rust niet voldoende is en er geen sprake is van deze ‘periode’, verdwijnt de vermoeidheid niet.

De mogelijkheid dat u zich somber voelt, mag niet worden onderschat. Bedenk dat degenen die een enigszins sombere stemming hebben zich gemakkelijker moe kunnen voelen, ook omdat het mogelijke gebrek aan neurotransmitters die de doorgang van zenuwprikkels tussen neuronen vergemakkelijken in deze zin een effect kan hebben. En de hersenen reageren moeilijk op deze langzame overdracht bij het handhaven van normale ritmes.

Wat de voeding betreft, onthoud dat een te onevenwichtig dieet ertoe leidt dat u zich na een bepaalde periode vermoeider voelt. De redenen? Allereerst wordt er geen energie uit voedsel geproduceerd vanwege een tekort aan koolhydraten, lipiden en eiwitten, en daarom is adenosine-tri-fosfaat (ATP), de belangrijkste energiebron voor cellulaire reacties, niet in voldoende hoeveelheid beschikbaar. Maar het is niet genoeg.

Vooral bij vrouwen, maar niet alleen, kan een tekort aan ijzer, en dus aan hemoglobine (de stof die zuurstof transporteert in de rode bloedcellen), ontstaan. De spieren hebben dus minder ‘brandstof’ en de inspanningen zijn moeilijker te verdragen. Let ten slotte op stress en infecties. Technisch gezien voel je je eigenlijk moe als je spieren niet in staat zijn normale prestaties te leveren. En dit kan het gevolg zijn van overmatige inspanning, van een gebrek aan energie in de spieren of van de aanwezigheid van een reeks veranderingen die bijvoorbeeld verband houden met een infectie, die het hele organisme beïnvloeden en de productie van energie door de cellen verminderen.

Als er een infectie gaande is, die misschien geen bijzondere symptomen veroorzaakt, zoals een banale keelpijn door streptokokken, kunnen gifstoffen zich door het lichaam verspreiden en de cytochromen “beschadigen”, met name de operationele eenheden van de mitochondriën, de energieproductiecentra van de cellen. En zo blijft uitputting de baas