Word je goed ouder of verlies je stoom? Het eiwit dat je dit met een bloedtest vertelt, is ontdekt

Wanneer begint het verouderingsproces? Het is een van de vragen die de wetenschap het vaakst stelt, ook als we bedenken hoeveel en hoe we moeten weten over de biologie van verouderingsprocessen. Maar er is meer. Naast het begrijpen van wat er gebeurt, zou het belangrijk zijn om parameters te hebben die verder gaan dan de signalen die we kunnen bevatten: de huid die gerimpeld raakt, de pijn in de gewrichten, de stofwisseling die verandert.

Het is geen toeval dat we het over metabolisme hebben. Omdat een team van Japanse onderzoekers, uitgaande van mensen die problemen hadden met de controlemechanismen van het lichaam, gekoppeld aan de aanwezigheid van obesitas en het metabool syndroom, een molecuul ontdekte dat de ‘spion’ zou kunnen worden van het verouderingsproces dat min of meer snel vordert. Het heet CtBP2 en zou het belangrijkste signaal kunnen worden in de verouderingsroute van het lichaam, zoals blijkt uit onderzoek gepubliceerd in Nature Aging.

Onderzoek naar obesitas

Kort gezegd zou dit molecuul dus kunnen fungeren als het belangrijkste signaal van veroudering, en de snelheid aangeven waarmee het hele organisme veroudert. Bovenal zou het een soort indicator zijn van het begin en de voortgang van het proces van organische veroudering, met wat we ‘buiten’ zien, dat wil zeggen de veranderingen in de elasticiteit van de huid, om maar een voorbeeld te geven, dat weergeeft wat er met de organen in het lichaam gebeurt.

CtBP2 zou daarom een ​​signaal zijn van het begin van het wijdverbreide verouderingsproces en hoe ver dit voortschrijdt. Het onderzoek door experts van de Universiteit van Tsukuba (voornaam Motohiro Sekiya) concentreerde zich op CtBP2 als onderdeel van onderzoek gericht op het evalueren van de impact van obesitas op de stofwisseling. In de praktijk zou CtBP2 fungeren als een echte sensor die reageert op metabolische veranderingen.

In feite neemt de activiteit ervan af bij mensen met zwaar overgewicht, waardoor het metabool syndroom gemakkelijker ontstaat, wat op zijn beurt een gevaar vormt voor de regulerende systemen van het lichaam. Uit het Japanse onderzoek blijkt dat het molecuul, waarvan men dacht dat het alleen in de cellen actief was, bij activering ook daadwerkelijk naar buiten wordt vrijgegeven.

Wanneer CtBP2 actief en in het bloed aanwezig is, signaleert het de instandhouding van een efficiënt metabolisme door het hele lichaam. Maar als de activiteit ervan niet wordt gehandhaafd, kan dit duiden op het op gang brengen van een verouderingsproces van het organisme, met als gevolg een toename van gezondheidsproblemen.

Wat zou er kunnen veranderen

De onderzoekers ontwikkelden eerst een methode om de CtBP2-waarden in bloedmonsters te meten en testten vervolgens hoe de niveaus met de leeftijd afnemen. Er zijn echter voortdurend observaties die ons aan het denken zetten.

Degenen die deel uitmaken van een gezin dat wordt gekenmerkt door een hoge levensduur van de leden, hebben bijvoorbeeld doorgaans hogere concentraties CtBP2 in het bloed. Precies het tegenovergestelde gebeurt met degenen die problemen hebben met de stofwisseling, zoals complicaties van diabetes. Over het algemeen zijn de niveaus van dit molecuul in deze gevallen doorgaans aanzienlijk lager.

Dankzij deze resultaten kunnen we, kort gezegd, voor de toekomst veronderstellen dat we door het meten van CtBP2 in het bloed een biomarker zouden kunnen hebben om zowel de biologische veroudering als de algemene gezondheid te evalueren. Niet alleen dat. Dankzij deze test zal het op een dag mogelijk zijn om de verouderingsstatus van een persoon in te schatten en gepersonaliseerde preventiestrategieën te ontwikkelen, en om te proberen de uitscheiding van CtBP2 in het bloed te verhogen (maar de hypothese moet nog worden onderzocht). Doelstelling: het vertragen van de achteruitgang die natuurlijk verband houdt met het ouder worden.