De woordenlijst van deodorantingrediënten
Kijk eens naar de achterkant van je deodorantstick – beginnen die lange namen van ingrediënten met te veel medeklinkers op heel veel Klingon te lijken? Ontdek hier wat die woorden betekenen, want topexperts leggen de functies achter de dagelijkse deodorant-swipe uit.
De basis
Anti-transpirant: Een anti-transpirant is door de FDA gecategoriseerd als een over-the-counter (OTC) -medicijn en gebruikt ingrediënten (zie verschillende voorbeelden hieronder) die in wisselwerking staan met zweetklieren om nattigheid aan te pakken en te voorkomen, zegt cosmetica-chemicus Ron Robinson, de oprichter van BeautyStat.com.
Deodorant: Laten we een grote misvatting uit de weg ruimen: het doel van een deodorant is alleen om okselgeur te maskeren, niet om nattigheid te voorkomen. “Deodorants bevatten vaak een geur samen met een actieve deodorant genaamd triclosan”, zegt Robinson, “die voorkomt dat geurveroorzakende bacteriën groeien.”
Conventionele deodorantvoorwaarden
Aluminiumzouten: Het actieve ingrediënt in anti-transpiranten, gebruikelijke vormen zijn aluminiumchloorhydraat (in roll-ons en spuitbussen) en aluminiumzirkoniumtetrachloorhydrex GLY (in vaste stoffen). Deze verbindingen verstoppen de zweetklieren, waardoor transpiratie tijdelijk wordt voorkomen, zegt Jim Hammer, een cosmetica-chemicus en de eigenaar van Mix Solutions-productadvies in Uxbridge, Massachusetts.
De afgelopen jaren is er controverse ontstaan, omdat sommige onderzoeken hebben gesuggereerd dat aluminium oestrogeen kan nabootsen, waardoor het risico op borstkanker bij gebruikers mogelijk toeneemt – hoewel veel experts beweren dat deze onderzoeken gebrekkig waren. De FDA heeft een verklaring afgegeven waarin staat: “Onderzoekers van het National Cancer Institute, een onderdeel van de National Institutes of Health, zijn niet op de hoogte van enig sluitend bewijs dat het gebruik van onderarm-anti-transpiranten of deodorants in verband brengt met de daaropvolgende ontwikkeling van borstkanker.”
cyclomethicon: Een siliconenbasis in deodorants in spuitbussen die ingrediënten bij elkaar houdt, “het wordt gebruikt als vervanging voor alcohol”, zegt Hammer, “omdat het niet het prikkende gevoel veroorzaakt op pas geschoren gebieden.”
pH-gebalanceerd: De pH is een maat voor zuurgraad en alkaliteit. Deodorants met het label pH-gebalanceerd “liggen meestal dicht bij de natuurlijke pH van de huid, die met 5,5 enigszins zuur is”, zegt Robinson. Een pH-gebalanceerd product beschermt tegen irritatie, waardoor de deodorant gemakkelijker wordt verdragen.
Talk: Gebruikt in veel producten, waaronder foundationpoeder en droogshampoo, is talk geen onbekende in de schoonheidswereld. “Het is een natuurlijk mineraal – magnesiumsilicaat – en het is nuttig voor het absorberen van vocht en het verminderen van wrijving”, zegt Hammer.
Triclosan: Triclosan, een antibacterieel en schimmelwerend middel, voorkomt de groei van de bacteriën die verantwoordelijk zijn voor lichaamsgeur, zegt Robinson.
Voorwaarden voor natuurlijke deodorant
Natriumcarbonaat: Voeg aan de oneindige toepassingen voor de populaire huishoudelijke multitasker toe dat het een geurneutralisator en een vochtabsorbeerder is.
Essentiële oliën: Terwijl sommige etherische oliën, zoals lavendel en tea tree-oliën, van nature antibacterieel zijn en geurtjes bestrijden, zegt Hammer, kunnen andere alleen aan deodorants worden toegevoegd vanwege hun aangename geuren.
hop: Hop, beter bekend als een bittermiddel in bier, wordt ook gebruikt in deodorants om de groei van okselbacteriën tegen te gaan.
Minerale zouten: Minerale zouten, gewonnen uit de aarde, vormen een tijdelijke laag over de huid, waardoor wordt voorkomen dat bacteriën groeien en geurtjes veroorzaken.
Toverhazelaar: Toverhazelaar, een populair huidverzorgend middel dat zijn naam dankt aan de Noord-Amerikaanse struik waarvan het is gemaakt, absorbeert oliën en vernauwt de poriën in de oksel.
